De bufferzone

Hallo allemaal,
Hier weer een verhaaltje van mij. Het gaat een lange worden want heb heel veel meegemaakt in mijn vrije weekje..

Allereerst heel erg bedankt voor de lieve reacties! Leuk om te lezen. Het gaat gelukkig weer allemaal helemaal goed..
Ik heb trouwens ook 2 nieuwe huisgenoten! Een jongen en een meisje..heel aardig Roy en Nelleke heten ze. Roy komt bij mij op de kamer en Nelleke ligt bij Jessica.
En nu mijn verslag:

Maandag was een lekker rustig dagje...heb alleen maar op het strand gelegen...heerlijk liggen bakken en dus alweer meer bruin op mijn huidje. Dinsdag en woensdag waren hetzelfde.

Woensdagavond was een ander verhaal...toen zijn we met zijn allen (de 2 pieters, tine, nel, Mariel, daan en lot)naar een koninginnedag receptie. Was heel chique en wij kwamen daar aan in spijkerbroek :S Verder was het heel gezellig...Nel liet meteen weten hoe ze was :p We moesten allemaal mensen een handje geven..dus zij heel droog van 'wie ben je eigenlijk?' was het de ambassadeur van Nederland!!! We hebben zelfs nog gesjoelt met de president van cyprus!
We hebben daar ook een paar politieagenten ontmoet die voor de UN werken in de bufferzone tussen het Griekse en Turkse deel. Daar hebben we de hele avond mee staan praten. Was erg gezellig en wat nog leuker was ze hebben ons aangeboden om mee te gaan op patrouille in de bufferzone! Daar mag normaal gesproken niemand in die geen vergunning heeft!!! Unieke kans dus die we met 2 handen aangrepen!

Donderdag heb ik met Martine een taxirit gemaakt over het eiland. We hebben een bevriende taxichauffeur die dat heel leuk vind dus vandaar. Was heel leuk, we hebben lekker cultuur gesnoven..een hoop oude stenen he tine :p

Vrijdag hebben we genoten van een laatste dagje strand omdat Tine weer weg moest die nacht. Als afscheid lekker gegeten bij de Haagen Dasz. Was heel gezellig.

Zaterdag heb ik samen met Roy een stadswandeling gemaakt..Nel zou ook meegaan maar die was ziek geworden. We hebben het kasteel gezien en hebben bijna een uur op het dak van het kasteel zitten genieten van het geweldige uitzicht! Daarna hebben we nog even bij lot en de gang op het strand gezeten. Ik had geen bikini aan maar had het zo heet dat ik met korte broek en al in zee was gelopen! Was zo heet zaterdag.

Vandaag was de grote dag...de patrouille door de bufferzone!
We werden om half 10 met een jeep opgehaald door Martin, 1 van de politieagenten. Het was een uur rijden naar Nicosia waar de legerbasis is. We begonnen in een plaatsje Marmari en reden over de snel weg naar het eind van de bufferzone...(niet helemaal het eind want de zone is 180 km lang!) We hebben denk ik ongeveer 45 km gereden maar met 25 km per uur duurt dat behoorlijk lang.
Om niet op te vallen bij de turken hebben we een overhemd van de politie gekregen, compleet met rangstrepen op je schouder..die mochten we trouwens houden! Het is namelijk niet de bedoeling dat wij daar zijn want dan gaan de turken zeuren en klagen. We zijn helemaal doorelkaar geschud, het leek wel een jeepsafari. Overal stonden controleposten van de turken die meteen op hun hoede waren en met verrekijkers naar je stonden te kijken. Verder waren er erg veel mijnenvelden waar we dus uit de buurt moesten blijven :D. We zijn op bezoek geweest bij meerdere UN controleposten waar het leger zat..Overal kreeg je water en eten aangeboden...we hadden heel veel water meegenomen want het was heel erg heet! Zeker wel 37 graden!! Plus dat je in een dal zat dus helemaal geen wind had. Ik heb 4 flessen van 0.75 L gedronken!!!
Ik heb zelfs een naam en de basis van een argentijnse soldaat gekregen. Ik zat al in de auto toen hij Martin wenkte en een briefje in zijn hand drukte voor mij haha :D goed voor je ego!
Als laatst zijn we naar Nicosia airport geweest...wat ervan over was want het was het oude vliegveld dat toen de oorlog uitbrak meteen gesloten is! Er lag in de buurt een neergeschoten straaljager en het laatst gelande vliegtuig stond er ook nog! Die had een noodlanding moeten maken. Het vliegveld was tevens de hoofdbasis van de UN.
Daar hebben we nog even wat gegeten omdat iedereen wel trek had gekregen..bedankt Martin en Pieter! Was heerlijk!!
Daarna zijn we door Martin weer thuisgebracht. We waren om half 6 thuis dus het was een lange dag!
Ik ga nu de mooiste foto's die ik gemaakt heb erop zetten. Foto's maken moest vaak ook stiekem uit het raam van de auto omdat je op leger terrein geen foto's mag maken en de turken dan lastig kunnen doen!
Ik ga weer jullie hebben genoeg leesvoer gehad..laat snel weer wat van me horen.
Het gewone leventje gaat weer beginnen want ga morgen weer werken...in 36 graden!!

Jassou mensen